Kontakty rodziców ze szkołą
Rodzice/prawni opiekunowie są osobami obcymi na terenie szkoły.
Rodzice nie mogą wchodzić na teren szkoły bez uzasadnionego ważnego powodu.
Miejscem oczekiwania na dziecko jest dla rodziców przedsionek szkoły.
Zabrania się rodzicom schodzenia do szatni uczniowskich, zaglądania do sal lekcyjnych podczas prowadzenia zajęć, proszenia o przeprowadzenie rozmowy z nauczycielem podczas trwania lekcji czy innych zajęć oraz w czasie przerw, wchodzenia na stołówkę szkolną lub przebywania w jej pobliżu.
1.Miejscem kontaktów rodziców z wychowawcami klas, nauczycielami przedmiotów, pedagogiem szkolnym, logopedą i dyrektorami jest szkoła. lub dom rodzinny ucznia (przeprowadzenie wywiadu środowiskowego).
2. Spotkania i rozmowy odbywają się w formach:
• zebrań klasowych z rodzicami,
• zebrań ogólnych z rodzicami i zaproszonymi specjalistami,
• indywidualnych konsultacji rodziców z wychowawcami, nauczycielami przedmiotów, pedagogiem, psychologiem, logopedą w dni otwarte szkoły, tzw. pierwszych wtorków miesiąca w godz. 16.00-17.00.
• innych spotkań wynikających z planu pracy szkoły.
3 . Rodzice mają możliwość dodatkowego kontaktu z nauczycielami, jednak po uprzednim telefonicznym uzgodnieniu takiego spotkania z nauczycielem, za pośrednictwem sekretariatu szkoły .
W przypadku zebrań z rodzicami „pierwszy wtorek” zostaje odwołany.
W przypadku dni wolnych „pierwszy wtorek” zostaje przeniesiony na tydzień następujący po danym wtorku.
4. W żadnym przypadku nauczyciel nie udziela informacji rodzicom w trakcie
prowadzonych przez siebie zajęć szkolnych (w tym również dyżurów na korytarzach ,boisku szkolnym i podczas przerw międzylekcyjnych) .
5. O obowiązkowym spotkaniu z rodzicami wychowawca jest zobowiązany
powiadomić uczniów i rodziców, z co najmniej 3-dniowym wyprzedzeniem, podając datę, miejsce, godzinę spotkania (można stosować pisemne zaproszenie z podpisem i podaniem informacji zwrotnej).
7. Obecność rodzica na zebraniach jest obowiązkowa.
8. Każdy pracownik pedagogiczny szkoły, w razie konieczności może skontaktować się z rodzicami telefonicznie lub wzywa rodzica za pośrednictwem sekretariatu szkoły w formie pisemnej.
9. Wychowawca klasy utrzymuje kontakt z rodzicami poprzez:
• zebrania z rodzicami,
• pisemne informacje o postępach i zachowaniu uczniów,
• wizyty wychowawcy w domu ucznia,
• indywidualnych spotkań z rodzicami na terenie szkoły ( pierwsze wtorki)
10.Corocznym obowiązkiem wychowawcy klasy w trakcie zebrań klasowych jest zapoznanie rodziców z:
• statutem szkoły,
• programem wychowawczym szkoły,
• programem profilaktyki szkoły,
• Wewnątrzszkolnym Oceniania ,
• kryteriami ocen z zachowania,
• procedurami przeprowadzania sprawdzianów
• zasadami ubiegania się o pomoc materialną (stypendia, wyprawki itp.)
• procedurami bezpieczeństwa uczniów
11. Podczas spotkań klasowych z rodzicami wychowawca zobowiązany jest uwzględnić następujące zasady:
• najtrudniejsze sprawy dotyczące ucznia należy omawiać szczerze, ale w indywidualnej rozmowie z rodzicami,
• z rodzicami rozmawiać należy po partnersku, z troską i życzliwością,
• udzielać konkretnych rad co do przezwyciężania określonych trudności lub wskazywać osoby, instytucje, które to uczynią.
12. W trakcie zebrań klasowych należy unikać:
• dokonywania tylko negatywnych ocen zespołu uczniowskiego,
• publicznego czytania ocen,
• używania nazwisk przy przykładach negatywnych,
• podważania hierarchii wartości wyznawanych przez rodziców,
• nieograniczonego udostępniania rodzicom dziennika lekcyjnego.
13. Aktywizowanie i motywowanie rodziców do współpracy ze szkołą odbywa się poprzez:
• wspólne rozwiązywanie problemów klasowych,
• pomoc „trójki klasowej” w organizacji imprez klasowych,
• udział rodziców w takich formach pracy szkoły, jak: wycieczki, lekcje otwarte, wyjazdy na basen, święta szkoły, przegląd twórczości uczniowskiej, itp.,
• uhonorowanie przez dyrekcję szkoły aktywnie działających rodziców listami gratulacyjnymi.
• wspólne dbanie o estetykę pomieszczeń klasy,
• pomoc przy wykonywaniu prac na rzecz szkoły, klasy.
14. Nauczyciel sporządza po zebraniu lub spotkaniu z rodzicami pisemną adnotację w dzienniku lekcyjnym.
15. Zwolnienie ucznia z zajęć następuje tylko na osobistą lub pisemną prośbę rodzica, przedstawioną najpóźniej w dniu zwolnienia z podaniem istotnej przyczyny.
W sytuacjach wyjątkowych decyzje o zwolnieniu ucznia z zajęć podejmuje dyrektor lub wicedyrektor szkoły.
16. Rodzice w formie pisemnej wyrażają zgodę na :
• wyjścia organizowane przez szkołę w granicach miasta – jednorazowo na początku roku szkolnego;
• udział w wycieczce szkolnej poza granice miasta – każdorazowo
• uczestniczenie w zajęciach „Wychowania do życia w rodzinie” – jednorazowo przed rozpoczęciem zajęć w klasie piątej.
• zdiagnozowanie ucznia w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej i przesłanie opinii do szkoły- każdorazowo
• udział ucznia w zajęciach korekcyjno – kompensacyjnych i dydaktyczno – wyrównawczych.
17. Wszystkie uwagi i wnioski dotyczące pracy szkoły rodzice kierują kolejno do:
• wychowawcy klasy,
• dyrektora i wicedyrektora szkoły,
• Rady Pedagogicznej,
• organu nadzorującego szkołę,
• organu prowadzącego szkołę.
Dokumentacji kontaktów nauczycieli z rodzicami służą:
Dziennik lekcyjny:
- lista obecności rodziców na zebraniach;
- notatka dotycząca tematyki zebrań z rodzicami;
- notatki z indywidualnych rozmów z rodzicami (podczas „pierwszych wtorków i konsultacji indywidualnych)
Notatki o rozmowie z rodzicami w dziennikach pracy pedagoga i psychologa.
Wypełnione arkusze informacji o uczniu.
Wypełnione arkusze diagnozy środowiska rodzinnego (po wizycie w domu ucznia).
Pisemne zawiadomienia.
- kontrakty wychowawcze zawierane z uczniem i jego rodzicem/opiekunem prawnym.
9. PROCEDURA POSTĘPOWANIA Z RODZICAMI UCHYLAJACYMI SIĘ OD WSPÓŁPRACY ZE SZKOŁĄ W PRZYPADKU PROBLEMÓW Z ICH DZIECKEM/ UCZNIEM.
1. W przypadku rodzica/prawnego opiekuna nie podejmującego właściwej współpracy ze szkołą lub unikającego jej, wychowawca klasy inicjuje spotkanie/rozmowę z rodzicem na terenie szkoły lub przeprowadza wywiad w środowisku rodzinnym ucznia.
2. Wychowawca klasy zgłasza problem do pedagoga/psychologa szkolnego i wspólnie z nim podejmuje dalsze działania zmierzające do zmiany i poprawy relacji z rodzicem/prawnym opiekunem dziecka..
3. Rozmowy z rodzicami/prawnymi opiekunami, którzy nie podejmują właściwej współpracy ze szkołą mogą powinny być przeprowadzane w obecności wychowawcy klasy oraz specjalisty pedagoga, psychologa lub innych osób zajmujących się rodziną np. pracownika socjalnego MOPS czy kuratora sądowego.
4. Jeżeli działania inicjowane i podejmowane przez wychowawcę, psychologa lub pedagoga szkolnego w zakresie usprawnienia współpracy z rodzicem/prawnym opiekunem nadal nie przynoszą oczekiwanych pozytywnych rezultatów, sprawa zostaje przekazana dyrektorowi szkoły a w dalszej kolejności do innych instytucji wspomagających działania wychowawczo- opiekuńcze szkoły takich jak: Sąd Rodzinny i Nieletnich, Policja, Straż Miejska.
10. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU UCZNIA SPRAWIAJĄCEGO TRUDNOŚCI WYCHOWAWCZE:
1. Nauczyciel (wychowawca) ma obowiązek przeprowadzenia diagnozy sytuacji szkolnej i rodzinnej uczniów na początku roku szkolnego za pomocą wybranych metod np. rozmowa z rodzicem, poprzednim wychowawcą, pedagogiem, psychologiem czy przeprowadzenie wywiadu w domu ucznia, ankieta).
2. Nauczyciel podejmuje działania wychowawcze, zmierzające do eliminacji trudności i rozwiązania problemów szkolnych ucznia.
3. Nauczyciel informuje rodzica/ prawnego opiekuna o istniejących trudnościach i zapoznaje go ze swoim planem działań, jednocześnie zobowiązuje rodzica/ prawnego opiekuna do podjęcia rzetelnej współpracy.
4. W przypadku utrzymujących się trudności wychowawczych z uczniem, nauczyciel inicjuje spotkania z członkami zespołu wychowawczego szkoły, w celu uzyskania pomocy i wsparcia w przezwyciężaniu problemów wychowawczych. Do uczestnictwa w posiedzeniu takiego zespołu może zostać zaproszony na wniosek dyrektora szkoły, pedagoga, psychologa czy nauczyciela przedstawiciel Policji, Straży Miejskiej czy pracownik socjalny MOPS.
5. Nauczyciel informuje rodzica/ prawnego opiekuna o możliwości/ konieczności uczestnictwa w spotkaniu zespołu wychowawczego.
6. Pedagog lub psycholog we współpracy z wychowawcą klasy przeprowadza diagnozę problemów wychowawczych i emocjonalnych ucznia.
7. Wychowawca występuje do rodzica o zgodę na przeprowadzenie badań w Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej i informuję rodzica ucznia o znaczeniu takiej opinii w dalszej edukacji ucznia.
11. PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC OSÓB OBCYCH WCHODZĄCYCH NA TEREN SZKOŁY
1. Każdy, kto nie jest aktualnie uczniem, bądź pracownikiem szkoły a wchodzi na jej teren jest osoba obcą.
2. Osoba wchodząca na teren szkoły nie może zakłócać toku pracy szkoły.
3. Osoba taka jest zobowiązana przy wejściu do szkoły zgłosić dyżurującemu tam pracownikowi obsługi z kim chce się spotkać poprzez podanie swojego imienia i nazwiska oraz wskazania pracownika szkoły do którego się udaje.
4. Osoba taka otrzymuje identyfikator czasowy z napisem ,, GOŚĆ”, który przy wyjściu ze szkoły oddaje.
5. W przypadku, gdy jest to rodzic lub opiekun zgłaszający się po dziecko, powinien on oczekiwać na zakończenie zajęć w przedsionku szkoły.
6. W innych przypadkach należy kierować osobę do dyrektora szkoły, sekretariatu lub pedagoga/psychologa szkolnego.
7. W przypadku, gdy osoba obca stwarza zagrożenie dla osób przebywających w szkole, należy podjąć próbę wyprowadzenia jej z terenu szkoły. Przy odmowie wyjścia należy wezwać pomoc. O takiej sytuacji powinna zostać niezwłocznie poinformowana dyrekcja szkoły.
8. Rodzic/prawny opiekun może wejść do świetlicy szkolnej w celu dokonania wpłaty za obiady dla dziecka lub odebrania dziecka oczekującego tam po skończonych zajęciach.
9. W przypadku organizowania imprez klasowych, szkolnych konkursów itp. osoby wchodzące na teren szkoły mają obowiązek wpisania się na listę przy wejściu do szkoły.
12. PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC RODZICA/ OPIEKUNA GDZIE ISTNIEJE PODEJRZENIE, ŻE MOŻE SIĘ ON ZNAJDOWAĆ W STANIE WSKAZUJAZCYM NA SPOŻYCIE ALKOHOLULUB POD WPŁYWEM ŚRODKÓW ZMIENIAJĄCYCH ŚWIADOMOŚĆ, ZGŁASZAJĄCEGO SIĘ PO DZIECKO.
1. W żadnym wypadku nikt z pracowników szkoły nie może powierzyć opieki nad dzieckiem osobie znajdującej się pod wpływem alkoholu lub innych środków zmieniających świadomość.
2. O podejrzeniu, że rodzic/prawny opiekun znajduje się w stanie nietrzeźwym należy niezwłocznie powiadomić wychowawcę klasy, dyrekcje i pedagoga.
3. Pracownik szkoły nakazuje osobie nietrzeźwej opuścić teren szkoły i wzywa innego opiekuna dziecka.
4. Jeżeli osoba nietrzeźwa odmawia opuszczenia szkoły i żąda wydania dziecka, twierdząc, że nie znajduje się pod wpływem alkoholu lub innych środków- musi to udowodnić np. poprzez poddanie się dobrowolne badaniu alkomatem przez Policję, która wzywa do szkoły dyrektor lub inny pracownik.
5. Jeżeli badanie potwierdzi podejrzenia pracowników szkoły a ponadto nie można skontaktować się z innym opiekunem dziecka, powiadomione zostają odpowiednie instytucje uprawnione do opieki nad dzieckiem w w/w sytuacji.
13. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU PODEJRZENIA, ŻE DZIECKO MOŻE BYĆ KRZYWDZONE W DOMU.
1. Pracownik szkoły, który zauważy symptomy krzywdzenia ucznia (zaniedbanie, nadmierna opiekuńczość wobec dziecka, niezaspokajanie jego potrzeb, itp.), zobowiązany jest zgłosić ten fakt wychowawcy klasy.
2. Wychowawca klasy wspólnie z pedagogiem/psychologiem dokonują diagnozy środowiska rodzinnego ucznia.
3. Wychowawca klasy, pedagog/psycholog przeprowadzają rozmowę z rodzicem dotyczącą zmiany metod postępowania: konsekwencji prawnych i skutków emocjonalnych dla dziecka.
4. Jeżeli po rozmowie z rodzicem sytuacja dziecka nie poprawi się, dyrektor szkoły ma prawo wystąpić do Sądu Rodzinnego i Nieletnich z wnioskiem o wgląd w sytuację rodzinna ucznia i prośbą o ustanowienie dozoru kuratorskiego nad rodziną.
14. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU, GDY UCZEŃ STAŁ SIĘ OFIARĄ PRZEMOCY DOMOWEJ.
1.Jeżeli pracownik szkoły zauważy na ciele ucznia ślady pobicia, obrażenia, siniaki lub inne niepokojące objawy , zobowiązany jest niezwłocznie zgłosić zaistniały fakt dyrekcji szkoły, wychowawcy oraz pedagogowi/ psychologowi szkolnemu.
2. Pokrzywdzony uczeń zostaje odprowadzony do pielęgniarki szkolnej, która udziela pierwszej pomocy medycznej i dokonuje opisu obrażeń na ciele dziecka.
3. Wychowawca klasy, nauczyciel, pedagog/psycholog, pielęgniarka mają prawo bez zgody rodzica/prawnego opiekuna (tylko w przypadku przemocy domowej) po zauważeniu śladów pobicia lub innych niepokojących obrażeń na ciele ucznia zawieść dziecko na obdukcje lekarską.
4. Wychowawca klasy lub inny nauczyciel/pedagog/psycholog wzywają rodzica/prawnego opiekuna dziecka na rozmowę do szkoły.
5. Z rozmowy z rodzicem oraz z zaistniałego faktu przemocy wobec ucznia wychowawca klasy lub nauczyciel, pedagog/psycholog sporządza notatkę służbową.
6. Po zapoznaniu się z okolicznościami zdarzenia, dyrekcja szkoły w porozumieniu z pedagogiem/psychologiem podejmuje dalsze kroki.
a) zgłoszenie sprawy dzielnicowemu lub Komendantowi K. P. pod który podlega szkoła (zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa).
b) sporządzenie wniosku do Sadu Rodzinnego i Nieletnich o podjecie interwencji w rodzinie.
c) poinformowanie pracownika socjalnego MOPS, jeżeli rodzina korzysta z pomocy.
15. PROCEDURA POSTĘPOWANIA Z UCZNIAMI UCZESTNIKAMI ,,BÓJKI”.
1. Każdy, kto stanie się świadkiem ,,bójki” pomiędzy uczniami na terenie szkoły jest zobowiązany powiadomić o tym zdarzeniu wychowawcę klasy, dyrektora lub pedagoga/psychologa szkolnego.
2. Osoba przyjmująca zgłoszenie o bójce zaprowadza uczestników zdarzenia w osobne bezpieczne miejsce i wzywa pielęgniarkę w celu stwierdzenia lub wykluczenia obrażeń.
3. Wychowawca klasy, pedagog/psycholog przeprowadzają rozmowę z uczniami, ustalając przyczynę konfliktu, sprawcę, ofiarę, świadków oraz przebieg zdarzenia.
4. Pedagog/psycholog pomagają sprawcom dostrzec negatywne aspekty takiego zachowania i uczą jak rozwiązać konflikt bez stosowania agresji.
5. Wychowawca, pedagog./psycholog ustalają z uczniami konsekwencje zdarzenia (jaką karę ma ponieść sprawca zgodnie z regulaminem/Statutem Szkoły).
6. Wychowawca, pedagog/psycholog wzywa rodziców uczniów biorących udział w zdarzeniu do szkoły.
7. Wychowawca, pedagog /psycholog nadzorują przebieg wykonania kary.
16. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU ZAGINIĘCIA/ZNISZCZENIA DZIENNIKA.
1. Dyrektor szkoły po otrzymaniu wiadomości o zaginięciu/zniszczeniu dziennika lekcyjnego organizuje nadzwyczajne zebranie rady pedagogicznej w celu wyjaśnienia okoliczności tego zdarzenia.
2. Dyrektor szkoły powołuje komisję, która ustala zakres zniszczeń; zakres informacji, które można odtworzyć oraz odtwarza informacje zawarte w dzienniku. O składzie komisji decyduje dyrektor w porozumieniu z radą pedagogiczną.
3. Dyrektor szkoły powiadamia o powołaniu komisji organ prowadzący szkołę oraz organ nadzoru pedagogicznego.
4. Komisja odtwarza informacje zawarte w dzienniku na podstawie zachowanej dokumentacji przebiegu nauczania, innych dokumentów szkolnych oraz zeznań świadków.
5. Komisja zapisuje przebieg swojej pracy w protokole odtworzenia zniszczonej dokumentacji. Są w nim zawarte następujące informacje: skład komisji, termin rozpoczęcia i zakończenia prac komisji, dokładny opis zniszczonej dokumentacji, jeżeli dziennik nie zaginął lecz uległ zniszczeniu, opis dokumentacji na podstawie której dokument został odtworzony, załączone spisane zeznania świadków i podpisy wszystkich członków komisji.
6. Dyrektor szkoły powiadamia organ prowadzący szkołę oraz organ nadzoru pedagogicznego o wynikach prac komisji.
7. Dyrektor szkoły wraz z wychowawcą klasy informują uczniów o zdarzeniu – najpierw w klasie, później na apelu.
8. Jeżeli dziennik został skradziony, dyrektor szkoły organizuje zebranie rodziców, prosi ich o pomoc w ustaleniu okoliczności kradzieży.
9. Dyrektor szkoły zawiadamia Policję o kradzieży dziennika, jeśli nie udało się ustalić sprawcy. Funkcjonariusze przeprowadzają rozmowy z uczniami w obecności nauczyciela lub rodzica/prawnego opiekuna ucznia.
10. Dyrektor szkoły wymierza karę uczniowi, który dokonał kradzieży lub zniszczenia dziennika.
11. Dyrektor szkoły zapoznaje radę pedagogiczną z protokołem komisji i raportem Policji. Przekazuje wychowawcy klasy odtworzony dziennik lekcyjny.
12. Dyrektor szkoły podejmuje działania mające na celu prawidłowe zabezpieczenie dokumentacji szkolnej.
17. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU ZAISTNIENIA WYPADKU UCZNIA W CZASIE ZAJEĆ EDUKACYJNYCH.
1. W czasie zajęć edukacyjnych pełną odpowiedzialność za życie i zdrowie ucznia ponosi nauczyciel prowadzący zajęcia.
2. Przed rozpoczęciem zajęć prowadzący ma obowiązek sprawdzić, czy sprzęt sportowy, urządzenia techniczne, pomoce naukowe oraz inne narzędzia wykorzystywane w czasie zajęć a także pomieszczenia lekcyjne nie stwarzają zagrożenia bezpieczeństwa dla ucznia. Jeżeli stan techniczny budzi zastrzeżenia, osoba prowadząca zajęcia nie ma prawa z nich korzystać w pracy z uczniem.
3. O zaistniałym zagrożeniu prowadzący natychmiast powiadamia dyrektora szkoły lub jego zastępcę a także inspektora BHP.
Postępowanie w sytuacji zaistnienia wypadku lekkiego, niewymagającego interwencji lekarza (powierzchniowe otarcia naskórka, stłuczenia itp.)
1. Po stwierdzeniu zdarzenia należy ucznia odprowadzić do gabinetu pielęgniarki szkolnej w celu udzielenia pierwszej pomocy. Ucznia może oprowadzić inna dorosła osoba, która jest pracownikiem szkoły.
2. W razie nieobecności pielęgniarki szkolnej, ucznia należy odprowadzić do sekretariatu szkoły, gdzie pomocy udziela osoba mająca przeszkolenie w tym zakresie.
3. O zdarzeniu i jego przyczynach nauczyciel informuje dyrektora szkoły lub jego zastępcę.
4. Jeżeli przyczyną zdarzenia była wadliwość lub niesprawność użytych narzędzi, nauczyciel natychmiast zabezpiecza je, uniemożliwiając ich dalsze użytkowanie.
5. Osoba udzielająca pierwszej pomocy ma obowiązek upewnić się, czy uczeń nie jest chory na hemofilię lub cukrzycę, bądź inną chorobę mogącą w połączeniu z urazem stanowić niebezpieczeństwo dla zdrowia lub życia.
6. Zdarzenie powyższe nie wymaga wpisu do rejestru wypadków oraz spisania protokołu powypadkowego.
Postępowanie w sytuacji zaistnienia wypadku wymagającego interwencji lekarza.
1. Po stwierdzeniu, że wypadek, któremu uległ uczeń wymaga specjalistycznej pomocy, należy doprowadzić go do gabinetu pielęgniarki szkolnej lub wezwać ją na miejsce zdarzenia.
2. W razie nieobecności pielęgniarki szkolnej należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe oraz powiadomić o zdarzeniu dyrektora szkoły lub jego zastępcę.
3. Do czasu przybycia pielęgniarki lub pogotowia ratunkowego osoby przeszkolone w udzielaniu pierwszej pomocy przedmedycznej podejmują natychmiast niezbędne czynności ratujące zdrowie i życie ucznia.
4. Dyrektor szkoły lub jego zastępca powiadamia o wypadku rodziców ucznia/opiekunów prawnych oraz inspektora BHP.
5. Każdy w/w wypadek podlega rejestracji i wymaga sporządzenia dokumentacji powypadkowej, w której określa się przebieg wypadku oraz wskazuje osobę (wychowawcę, nauczyciela) bezpośrednio sprawującego opiekę nad uczniem w momencie nieszczęśliwego zdarzenia.
6. Wypadek jest wpisywany do rejestru, a wnioski komisji są przedstawiane na najbliższym posiedzeniu rady pedagogicznej.
Postępowanie w sytuacji zaistnienia wypadku powodującego ciężkie uszkodzenie ciała lub ze skutkiem śmiertelnym.
1. W sytuacji , kiedy nastąpił wypadek zbiorowy lub ciężkie uszkodzenie ciała należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe a do czasu jego przybycia osoby przeszkolone w udzielaniu pomocy przedmedycznej podejmują natychmiast niezbędne czynności ratujące życie i zdrowie ucznia.
2. Jeżeli w wyniku wypadku nastąpił zgon osoby poszkodowanej, nauczyciel prowadzący zajęcia edukacyjne zabezpiecza miejsce zdarzenia i natychmiast wzywa na jego miejsce dyrektora szkoły lub jego zastępcę.
3. Dyrektor szkoły, jego zastępca lub pedagog/psycholog szkolny informuje o zdarzeniu rodziców /prawnych opiekunów, Policję, Prokuraturę, SANEPiD (w przypadku zatruć), Kuratorium oraz organa prowadzący szkołę.
4. Do czasu przyjazdu Policji, teren wypadku pozostaje zabezpieczony tak aby było możliwe pełne ustalenie okoliczności i przyczyn zdarzenia.
5. W celu ustalenia okoliczności wypadku, dyrektor szkoły powołuje komisję badająca przyczynę jego powstania. Z prac komisji spisywany jest protokół, który musi zawierać wnioski mające zapobiec powstaniu podobnych zdarzeń.
6. Wypadek jest wpisywany do rejestru, a wnioski komisji są omawiane na najbliższym posiedzeniu rady pedagogicznej.
Zawiadomienie o wypadku.
Szkoła niezwłocznie o każdym wypadku zawiadamia:
a) rodziców/prawnych opiekunów poszkodowanego;
b) organ prowadzący szkołę;
c) o wypadku śmiertelnym, ,ciężkim i zbiorowym- Prokuratora i Kuratora Oświaty;
d) o wypadku, do którego doszło w wyniku zatrucia – Inspektora Sanitarnego;
e) o wypadku, w którym uraz spowodowany jest agresywnym działaniem osoby trzeciej- Policję.
18. DOSTOSOWANIE WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH DLA UCZNIÓW POSIADAJĄCYCH OPINIĘ Z PORADNI PSYCHOLOGICZNO- PEDAGOGICZNEJ.
W szkole na podstawie orzeczeń do kształcenia specjalnego lub opinii w sprawie dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka a także w sprawie dysleksji, dysgrafii, dysortografii (specyficznych trudności w uczeniu się), wydanych przez Poradnie Psychologiczno- Pedagogiczne, obowiązuje wszystkich nauczycieli uczących dziecko dostosowywanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb i możliwości intelektualnych dziecka.
Dzieci ze zdiagnozowanymi trudnościami w nauce (o podłożu dyslektycznym ale też dysharmonijnym rozwojem funkcji percepcyjno- motorycznych i intelektualnych) wymagają opieki i kontroli, właściwego oddziaływania psychopedagogicznego, łącznie z ukierunkowanymi ćwiczeniami.. Są to dzieci, u których badania przeprowadzone w Poradniach Psychologiczno- Pedagogicznych lub innych specjalistycznych wykazują inne niż u pozostałych uczniów z populacji tempo rozwoju w różnych zakresach . Nieprawidłowości te powodują, że dzieci te nie są w stanie opanować techniki czytania, pisania w czasie i na poziomie wymaganym przez program szkolny, chociaż ich rozwój umysłowy jest normalny, stwierdzone zostały jedynie cząstkowe zaburzenia i fragmentaryczne opóźnienia rozwojowe. Od tych uczniów nauczyciele zawsze i tylko (na podstawie opinii w sprawie dostosowania wymagań czy orzeczenia do kształcenia specjalnego) nie mogą wymagać tego samego, co od uczniów bez diagnozy.
Dzieci takie nie są w stanie sprostać szkolnym wymaganiom zawartym w programach edukacyjnych, przewidzianych i stosowanych wobec wszystkich.
Dokument wydany przez Poradnię Psychologiczno- Pedagogiczną lub inną specjalistyczną, dostarczony przez rodzica do szkoły, zobowiązuje tym samym nauczycieli uczących dziecko do respektowania zaleceń i wniosków tam zawartych.
W zależności od rodzaju dysfunkcji, dostosowanie wymagań będzie dotyczyło albo sprawdzania wiedzy , albo treści, albo formy i treści jednocześnie.
Jeżeli u dziecka zdiagnozowana jest:
a) dysleksja-czyli specyficzne trudności w czytaniu, przekładające się niekiedy na problemy ze zrozumieniem treści).
Dostosowanie wymagań polega na:
- odpytywaniu dziecka z czytania na osobności,
- nie ponaglaniu, nie krytykowaniu, nie zawstydzaniu dziecka,
- nie mobilizowaniu stwierdzeniami typu ,,jak się postarasz, to będzie lepiej”,
- nie zadawaniu do domu obszernych tekstów do opanowania.
b) dyskalkulia- czyli specyficzne trudności w liczeniu.
Tu dostosowanie wymagań polega na:
- ocenianiu toku rozumowania, a nie technicznej strony liczenia. Dziecko ma skłonność do przestawiania kolejności cyfr w liczbie i przez to jej zapis jest błędny. Zły wynik końcowy wcale nie świadczy o tym, że dziecko nie rozumie zagadnienia. Tak więc dostosowanie wymagań będzie dotyczyło formy sprawdzenia wiedzy przez prześledzeniu toku rozumowania w danym zadaniu i jeśli jest on poprawny- wystawienie uczniowi oceny pozytywnej.
c) dysgrafia- czyli brzydkie, nieczytelne pismo.
W tym przypadku dostosowanie wymagań będzie dotyczyło formy sprawdzenia wiedzy, a nie treści:
- wymagania merytoryczne co do oceny pracy pisemnej winny być ogólne, takie same jak dla reszty uczniów,
- sprawdzanie prac może mieć charakter niekonwencjonalny- uczeń na prośbę nauczyciela może sam przeczytać swoją pracę,
- nauczyciel może i powinien pytać takiego ucznia ustnie z tego zakresu materiału,
- nauczyciel może też skłonić ucznia i pozwolić mu pisać prace drukowanymi literami (w szkole) lub na komputerze (w domu).
d) dysortografia- czyli specyficzne trudności z poprawną pisownią pod względem ortograficznym, fonetycznym, interpunkcyjnym itp. Dostosowanie wymagań dotyczy głównie sprawdzania i oceniania wiedzy z tego zakresu. Zamiast klasycznych dyktand nauczyciel może i powinien:
- robić sprawdziany polegające na uzasadnieniu pisowni wyrazów z odwołaniem do znajomości zasad ortograficznych,
- oceniać jedynie merytoryczną stronę pracy i odrębnie poprawność pisowni, nie wpisując tej drugiej oceny do dziennika.
W żadnym wypadku dysortografia nie zwalnia ucznia z nauki ortografii i gramatyki. W klasach starszych uczeń powinien więcej czasu poświęcać na naukę, korzystać z filmowanych lektur czy taśm przy opracowywaniu lektur.
e) odchylenia rozwojowe i sprawność intelektualna niższa niż przeciętna.
Tu dostosowanie wymagań jest konieczne w zakresie zarówno formy, jak i treści tych wymagań. W tej grupie można mówić o obniżeniu wymagań. Pamiętać jednak należy, że obniżenie kryteriów jakościowych nie może zejść poniżej podstawy programowej. W tej grupie dzieci znajdują się uczniowie z różnymi zaburzeniami, niekiedy mieszanymi. Charakterystyczne tutaj są: zaburzenia słowno- pojęciowego, na którym bazuje nauka szkolna, mała samodzielność w myśleniu, wolniejsze tempo pracy i uczenia się, trudności w koncentracji uwagi przez dłuższy czas . Nie kwalifikują się one do szkoły specjalnej , a program szkoły ogólnodostępnej jest dla nich trudny i przede wszystkim za szybko przerabiany.
Dostosowanie wymagań powinno polegać na:
- przerabianiu niewielkich partii materiału i o mniejszym stopniu trudności,
- pozostawieniu więcej czasu na jego utrwalenie,
- podawaniu większej ilości poleceń w prostszej formie,
- unikanie trudnych czy bardzo abstrakcyjnych pojęć,
- częstym odwoływaniu się do konkretu, do przykładu,
- unikaniu pytań problemowych i przekrojowych,
- wydłużeniem czasu pracy,
- zadawanie do domu mniejszych ilości materiału niż dla pozostałych uczniów,
- stosowaniu dodatkowych pomocniczych poleceń, naprowadzaniu dziecka,
Jak oceniać dzieci z odchyleniami rozwojowymi?
Jeśli nauczyciel ma zalecone dostosowanie wymagań edukacyjnych dla ucznia do jego indywidualnych potrzeb, to oceniać należy ucznia wg. kryteriów ogólnodostępnych, uwzględniając także jego wkład pracy. W stosunku do dzieci o obniżonych możliwościach intelektualnych zalecenie o dostosowaniu wymagań daje nauczycielowi jeszcze jedną możliwość.
Jeśli na koniec semestru grozi uczniowi ocena niedostateczna, zalecenie o obniżeniu wymagań pozwala na postawienie oceny dopuszczającej.
Indywidualizacja procesu nauczania.
Zindywidualizowany sposób nauczania jest najczęściej realizowany podczas zajęć specjalistycznych korekcyjno- kompensacyjnych lub dydaktyczno- wyrównawczych, prowadzonych dla wybranej, mniejszej grupy dzieci. Jednak dostosowanie metod pracy do możliwości dziecka powinno odbywać się także podczas lekcji z całą klasą.
Nauczyciel powinien:
- przygotować odpowiednie zadania ,
- podczas lekcji specjalnie wygospodarować choć trochę czasu dla takich dzieci,
- przemyśleć i opracować sposób oceniania takich uczniów,
- wyjaśnić klasie, dlaczego zajmuje się dzieckiem, czy dziećmi w sposób szczególny i spowodować, by pozostali to zaakceptowali,
- umiejętnie pracować z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych, aby nie poczuli się nadmiernie chronione lub wyizolowane ze społeczności klasowej,
- systematycznie współpracować z rodzicami ucznia
Praca zindywidualizowana może mieć różne formy:
- dla ucznia (uczniów) nauczyciel powinien przygotować zadania, którymi uczeń może się zająć samodzielnie w czasie, kiedy reszta klasy wykonuje trudne dla niego zadania.
Taka forma pracy ma wiele zalet: dziecko, które ma zajęcie odpowiednie do swoich możliwości, zajmuje się nim i nie przeszkadza na lekcji, pracując na swoim poziomie nie zniechęca się do nauki, nie utrwala nieprawidłowych nawyków i jednocześnie ćwiczy umiejętności dostępne dla siebie na danym etapie. Wadą takiej metody jest niebezpieczeństwo wytworzenia się u dziecka mającego trudności, poczucia izolacji od reszty klasy.
Dlatego ważne jest, aby nauczyciel wykorzystywał wszystkie sytuacje, kiedy dziecko jest w stanie współpracować z innymi, do włączenia go do wspólnej aktywności.
Dzieci z zaburzeniami i trudnościami w nauce wymagają ponadto opieki i kontroli specjalistycznej, właściwego oddziaływania psychopedagogicznego. Nauczyciele pracujący z nimi muszą stosować inne niż dla wszystkich pozostałych metody, formy, system oceniania i sprawdzania umiejętności.
Metody pracy oraz ocenianie, które powinny i muszą być stosowane przez nauczycieli dla uczniów posiadających opinie z Poradni P-P, w sprawie:
dysleksji, dysortografii, dysgrafii, dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych możliwości i potrzeb dziecka oraz obniżonych możliwości intelektualnych:
1. Unikać głośnego odpytywania z czytania przy całej klasie. Jeśli jednak nauczycielowi dla oceny umiejętności ucznia niezbędne jest głośne czytanie, należy przeprowadzić je na przerwie, po zakończeniu lekcji.
2. Ograniczać czytanie obszernych lektur do rozdziałów istotnych ze względu na omawianą tematykę.
3. Kontrolować stopień zrozumienia samodzielnie przeczytanych przez ucznia poleceń, szczególnie podczas sprawdzianów (wolne tempo czytania, słabe rozumienie jednorazowo przeczytanego tekstu może uniemożliwić wykazanie się wiedzą z danego materiału).
4. Ze względu na wolne tempo czytania lub/i pisania, zmniejszać ilość zadań (poleceń) do wykonania w przewidzianym dla całej klasy czasie lub wydłużyć czas pracy dziecka. Formy te należy stosować zamiennie (uczeń zostawiony sam w klasie dłużej niż rówieśnicy, narażony na komentarze z ich strony może sam zacząć rezygnować z dodatkowego czasu).
5. Ograniczać teksty do czytania i pisania na lekcji do niezbędnych notatek, których nie ma w podręczniku a jeśli jest to możliwe, dać dziecku gotowa notatkę do wklejenia. Zalecane jest to szczególnie dla dzieci, u których stwierdzono dysgrafię.
6. Podczas sprawdzania pisemnych prac, ograniczać się do sprawdzania wiadomości. Tu wskazane jest stosowanie dla tych uczniów: testów wyboru, zdań niedokończonych, tekstów z lukami. Pozwala to uczniowi skoncentrować się na zadaniu, a nie na poprawności pisania.
7. Pytać ustnie. Sprawdzanie wiadomości w ten sposób powinno odbywać się często i dotyczyć krótszych partii materiału. Pytania kierowane do ucznia powinny być precyzyjne.
8. W przedmiotach ścisłych podczas wykonywania ścisłych operacji, wymagających wielokrotnych przekształceń, należy umożliwić dziecku ustne skomentowanie wykonywanych działań. W ocenie pracy ucznia należy uwzględnić poprawność toku rozumowania, a nie tylko prawidłowość wyniku końcowego. W przypadku przygotowywania prac pisemnych z przedmiotów ścisłych i im pokrewnych dla takich uczniów, nauczyciel powinien zwrócić uwagę na graficzne rozplanowanie sprawdzianów, gdzie pod treścią zadania powinno być wolne miejsce na rozwiązanie. Pozwoli to uniknąć niepotrzebnych pomyłek przy przepisywaniu zadań na inną stronę np. gubienia, mylenia znaków, cyfr, symboli. Tam, gdzie istnieje taka możliwość pozwolić na korzystanie z gotowych wzorów, tablic, itp.
9. Unikać wyrywania do odpowiedzi. Jeśli to możliwe, uprzedzić ucznia (na przerwie lub na początku lekcji), że będzie dzisiaj pytany. W ten sposób umożliwiamy dziecku przypomnienie wiadomości, skoncentrowaniu się, a także opanowaniu napięcia emocjonalnego często blokującego wypowiedź.
10. Posadzić dziecko blisko nauczyciela, dzięki czemu zwiększy się jego koncentracja uwagi, wzrośnie kontrola bezpośrednia nauczyciela, bliskość tablicy pozwoli zmniejszyć ilość błędów przy przepisywaniu.
11. Złagodzić kryteria wymagań z języka obcego. Uczeń mający trudności z opanowaniem języka ojczystego, prawie zawsze ma także trudności z mówieniem, rozumieniem, pisaniem i czytaniem w języku obcym.
12. Podczas oceniania prac pisemnych , nie uwzględniać poprawności ortograficznej lub oceniać ją opisowo. Można pozwolić uczniowi na korzystanie ze słowników ortograficznych podczas pisania wypracowań, prac klasowych. Postępy w zakresie orografii sprawdzać za pomocą dyktand z komentarzem, okienkiem ortograficznym, pisaniem z pamięci. Zakres sprawdzianu powinien obejmować jeden rodzaj trudności ortograficznych, co umożliwi uczniowi skoncentrowanie się na zagadnieniu, zmniejszając tym samym ilość błędów i dając poczucie sukcesu.
13. w przypadku ucznia z dysgrafią należy pozwalać na pisanie na komputerze, czy drukowanymi literami, zwłaszcza prac obszernych (wypracowań). Nie należy oceniać estetyki pisma np. w zeszytach. Jeśli pismo dziecka jest bardzo trudne do odczytania , należy zamienić pracę pisemną na wypowiedź ustną.
Ogólna zasada oceniania i pracy z uczniami przejawiającymi opisane powyżej trudności dydaktyczne jest następująca: trzeba budować na tym, co uczeń potrafi i może robić dobrze. Należy dać mu takie pole działania, aby mógł osiągnąć sukces. Taki uczeń też może a nawet ma prawo otrzymać ocenę dobrą, bardzo dobrą lub celującą, jeśli wykonał dostosowane i przeznaczone dla niego zadania dobrze i na miarę swoich możliwości.
Badania wyników nauczania powinny zawierać wersję uwzględniającą deficyty uczniów (dotyczy uczniów zarówno z orzeczeniami i opiniami).
19. PROCEDURA WYDAWANIA OPINII O UCZNIU PRZEZ SZKOŁĘ.
1. Szkoła wydaje opinie dotyczące ucznia klas 0-6 na pisemną prośbę instytucji, z którymi współpracuje takimi jak: Poradnie Psychologiczno- Pedagogiczne, inne Poradnie specjalistyczne, Policja, Sąd Rodzinny i Nieletnich, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej czy inne.
2. Prośbą taka powinna być wystosowana do dyrektora szkoły przez instytucję ze wskazaniem kogo ta opinia dotyczy i w jakim celu ma być wydana.
3. Dyrektor szkoły zleca sporządzenie opinii wskazanej przez siebie osobie.
4. Opinię przesyła szkoła bezpośrednio zainteresowanej instytucji w terminie 14 dni od chwili wpłynięcia pisma do sekretariatu szkoły.
5. Szkoła nie wydaje opinii rodzicowi lub prawnemu opiekunowi ucznia.
Pedagog szkolny: w sytuacjach długotrwałego, ostrego konfliktu, o udział w spotkaniu wyjaśniającym i zamykającym konflikt, proszeni są rodzice uczniów,
b) konflikt pomiędzy uczniami różnych klas rozstrzyga pedagog szkolny we współpracy z wychowawcami klas. W sytuacjach długotrwałego, ostrego konfliktu, o udział w spotkaniu wyjaśniającym i zamykającym konflikt, proszeni są rodzice uczniów,
c) konflikt pomiędzy uczniem i nauczycielem – rozstrzyga zastępca dyrektora wspólnie z pedagogiem szkolnym i wychowawcą ucznia. W sytuacjach długotrwałego, ostrego konfliktu, o udział w spotkaniu wyjaśniającym i zamykającym konflikt, proszeni są rodzice ucznia,
d) konflikt między nauczycielami – rozstrzyga dyrektor , a w ostateczności Rada Pedagogiczna,
e) konflikt między nauczycielem, a dyrektorem rozstrzyga Rada Pedagogiczna, a w konieczności organ nadzorujący,
f) konflikt między nauczycielem, a rodzicami ucznia – rozstrzyga dyrektor, a w razie konieczności Rada Pedagogiczna przy czym rodzic ma prawo odwołać się do organu nadzorującego.
2. Spory rozstrzygane są na polubownym posiedzeniu z udziałem stron, którego posiedzenie dotyczy
3. Termin posiedzenia ustalany jest wspólnie przez zainteresowane strony.
4. Z polubownego posiedzenia sporządzany jest protokół, przechowywany u dyrektora.
5. Po rozstrzygnięciu sporów wymienionych w ust. 1 pkt: a, b, e zastępca dyrektora zapoznaje w formie notatki służbowej dyrektora szkoły przedstawiając jednocześnie protokół z polubownego posiedzenie w terminie 3 dni od jego daty
6. Stronom wymienionym w ust 1 pkt a – e przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od daty polubownego posiedzenia odpowiednio:
a) stronom wymienionym w ust. 1 pkt a,b,c,f
– do dyrektora szkoły,
b)stronom wymienionym w ust. 1 pkt d – e
– do organu nadzoru pedagogicznego
.png)
.jpg)
