Strona główna → Porady → Procedury bezpieczeństwa w szkole

Procedury bezpieczeństwa w szkole określające sposoby postępowania i reagowania nauczycieli oraz innych pracowników szkoły w sytuacjach: zagrożenia bezpieczeństwa, zdrowia i życia uczniów, wobec uczniów przejawiających negatywne zachowania, współpracy z rodzicami oraz innych nieprzewidzianych zdarzeń zakłócających prawidłowy proces dydaktyczno- opiekuńczo- wychowawczy szkoły.

Na każdy zaistniały przejaw negatywnego zachowania uczniów, każdy nauczyciel i pracownik szkoły zobowiązany jest do odpowiedniego reagowania.

Tylko wspólne, konsekwentne postępowanie nas dorosłych, odpowiedzialnych za dobre wychowanie naszych uczniów może przynieść korzyść i sprawić, że    w naszej szkole wszyscy będziemy czuć się dobrze i będziemy wolni od wzajemnych narzekań.

Na terenie szkoły dochodzi do zdarzeń, które mogą bezpośrednio zagrażać bezpieczeństwu  i zdrowiu czasem nawet i życiu uczniów.  Właściwa reakcja wychowawcy, pedagoga, dyrekcji szkoły, adekwatna do zaistniałego zdarzenia oraz powiadomienie w razie potrzeby stosownych instytucji, daje gwarancję, że podjęte działania zapewniają bezpieczeństwo uczniów. Szkoła jest placówką zobowiązaną do wczesnej diagnozy objawów niedostosowania społecznego, profilaktyki oraz oddziaływań wychowawczych wobec uczniów. Stosowanie przez szkołę obecnych standardów w oddziaływaniach mających na celu eliminowanie przyczyn przejawów zaburzeń w tym również zaburzeń zachowania , w wielu przypadkach okazuje się mało skuteczne  lub wręcz nieskuteczne.

Dlatego też w obecnej sytuacji wszyscy musimy mieć świadomość, jakie negatywne zachowania uczniów na terenie szkoły i poza nią mogą mieć dla ucznia i jego rodziców przykre konsekwencje, z czym należy się liczyć, jeśli któreś z niżej przedstawionych zachowań zaistnieje w szkole.

I. PODSTAWY PRAWNE:

AKTY PRAWNE DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA 

W SZKOLE

1. USTAWA O SYSTEMIE OŚWIATY z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zmianami).

Art. 1. System oświaty zapewnia w szczególności: 

2) wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny.

10) utrzymywanie bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki w szkołach placówkach

12)opiekę dzieciom i młodzieży osieroconym, pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej, a także uczniom pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki, rodzicielskiej, a także uczniom pozostającym w trudnej sytuacji materialnej i życiowej,

Art. 15. 

1. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia.

2. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat, oraz trwa do ukończenia gimnazjum, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia.

Art. 16. 

5. Obowiązek szkolny spełnia się przez uczęszczanie do szkoły podstawowej i gimnazjum, publicznych albo niepublicznych.

5a. Po ukończeniu gimnazjum obowiązek nauki spełnia się:

1) przez uczęszczanie do publicznej lub niepublicznej szkoły ponadgimnazjalnej,

2) przez uczęszczanie na zajęcia realizowane w formach pozaszkolnych w placówkach publicznych i niepublicznych

Art. 18. 

Rodzice dziecka podlegającego obowiązkowi szkolnemu są obowiązani do:

1) dopełnienia czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do szkoły,

2) zapewnienia regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne,

3) zapewnienia dziecku warunków umożliwiających przygotowanie się do zajęć szkolnych,

4) zapewnienia dziecku realizującemu obowiązek szkolny poza szkołą, warunków nauki określonych w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 8,

5) powiadamiania organów gminy o formie spełniania obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki przez młodzież w wieku 16-18 lat i zmianach w tym zakresie.

Art. 20. 

Niespełnianie obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU z dnia 26 marca 2004 r. (Dz. U. z dnia 19 kwietnia 2004 r.) 

§ 2.

1.Statut szkoły określa w szczególności: 

1) cele i zadania szkoły wynikające z przepisów prawa oraz uwzględniające program wychowawczy szkoły, o którym mowa w odrębnych przepisach,

2) sposób wykonywania zadań szkoły, z uwzględnieniem optymalnych warunków rozwoju ucznia, zasad bezpieczeństwa oraz zasad promocji i ochrony zdrowia,

7) organizację zajęć dodatkowych dla uczniów, z uwzględnieniem w szczególności ich potrzeb rozwojowych,

8) formy opieki i pomocy uczniom, którym z przyczyn rozwojowych, rodzinnych lub losowych potrzebna jest pomoc i wsparcie, w tym również pomoc materialna,

9) organizację współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi oraz innymi instytucjami świadczącymi poradnictwo i specjalistyczną pomoc dzieciom i rodzicom,

10) organizację i formy współdziałania szkoły z rodzicami (prawnymi opiekunami) 

w zakresie nauczania, wychowania i profilaktyki.

2.Program wychowawczy szkoły, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uchwala rada pedagogiczna po zasięgnięciu opinii rady rodziców i samorządu uczniowskiego.

3. USTAWA z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, Nr 170, poz. 1218 i Nr 220, poz. 1600)

Art. 6. Nauczyciel obowiązany jest rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą; wspierać każdego ucznia w jego rozwoju oraz dążyć do pełni własnego rozwoju osobowego. Nauczyciel obowiązany jest kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny, w poszanowaniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w atmosferze wolności sumienia i szacunku dla każdego człowieka; dbać o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą demokracji, pokoju i przyjaźni między ludźmi różnych narodów, ras i światopoglądów. 

4. USTAWA o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z dnia 12 listopada 1982 r.) 

Art.1

§1. 1. Przepisy ustawy stosuje się w zakresie:

1) zapobiegania i zwalczania demoralizacji,

2) postępowania o czyny karalne – w stosunku do osób, które nie ukończyły lat 17,

3) wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych – w stosunku do osób, względem  których środki te zostały orzeczone, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez te osoby lat 21.

Art.4 

§1. Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nieletniego, 

w szczególności naruszenie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciwdziałania temu, a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opiekunów nieletniego, szkoły, sądu rodzinnego, Policji lub innego właściwego organu.

§2. Każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu czynu karalnego przez nieletniego, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję. 

§3.Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściganego z urzędu, 

są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję oraz przedsięwziąć czynności nie cierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów popełnienia czynu.

Art.6 Wobec nieletnich sąd rodzinny może:

1)Udzielić upomnienia

2)Zobowiązać do określonego postępowania, a zwłaszcza do: 

- naprawienia wyrządzonej szkody

- wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej

- przeproszenia pokrzywdzonego

- podjęcia nauki lub pracy

- uczestnictwa w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym

- powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach albo do zaniechania używania alkoholu lub innego środka w celu wprowadzenia się w stan odurzenia 

3) ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekuna,

4) ustanowić nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej,

zakładu pracy albo osoby godnej zaufania - udzielających poręczenia za nieletniego,

5) zastosować nadzór kuratora,

6) skierować do ośrodka kuratorskiego, a także do organizacji społecznej lub instytucji

zajmujących się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, terapeutycznym

lub szkoleniowym, po uprzednim porozumieniu się z tą organizacją

lub instytucją,

7) orzec zakaz prowadzenia pojazdów,

8) orzec przepadek rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego,

9) orzec umieszczenie w rodzinie zastępczej, w młodzieżowym ośrodku

wychowawczym, w młodzieżowym ośrodku socjoterapii albo w ośrodku

szkolno-wychowawczym,

10) orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym,

Art. 8.

§ 1. W wypadku gdy rodzice lub opiekun nieletniego uchylają się od wykonania

obowiązków nałożonych na nich przez sąd rodzinny, sąd ten może wymierzyć

im karę pieniężną w wysokości od 50 do 1500 złotych.

Art.7

§ 1 Sąd rodzinny może:

1)zobowiązać rodziców lub opiekuna do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego, a także do ścisłej współpracy ze szkołą, do której nieletni uczęszcza, poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub inną poradnią specjalistyczną, zakładem pracy lub zakładem leczniczym.

5. KODEKS Postępowania Cywilnego (Dz. U. z dnia 1 grudnia 1964 r.)

Art.572.

§1.Każdy, komu znane jest zdarzenie uzasadniające wszczęcie postępowania z urzędu, obowiązany jest zawiadomić o nim sąd opiekuńczy.

§2. Obowiązek wymieniony w § 1 ciąży przede wszystkim na urzędach stanu cywilnego, sądach, prokuratorach, notariuszach, komornikach, organach samorządu i administracji rządowej, organach Policji, placówkach oświatowych, opiekunach społecznych oraz organizacjach i zakładach zajmujących się opieką nad dziećmi lub osobami psychicznie chorymi.

6. ROZPORZADZENIE Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003 roku w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 11, poz. 114,)

§2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega w szczególności na:

1)diagnozowaniu środowiska ucznia;

2)rozpoznawaniu potencjalnych możliwości oraz indywidualnych potrzeb ucznia 

i umożliwianiu ich zaspokojenia;

3)rozpoznawaniu przyczyn trudności w nauce i niepowodzeń szkolnych;

4)wspieraniu ucznia z wybitnymi uzdolnieniami;

5)organizowaniu różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

6)podejmowaniu działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczego szkoły i programu profilaktyki, o których mowa w odrębnych przepisach, oraz wspieraniu nauczycieli w tym zakresie;

7)prowadzeniu edukacji prozdrowotnej i promocji zdrowia wśród uczniów, nauczycieli 

i rodziców;

8)wspieraniu uczniów, metodami aktywnymi, w dokonywaniu wyboru kierunku dalszego kształcenia, zawodu i planowaniu kariery zawodowej oraz udzielaniu informacji w tym zakresie;

9)wspieraniu nauczycieli w organizowaniu wewnątrzszkolnego systemu doradztwa oraz zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;

10)wspieraniu nauczycieli i rodziców w działaniach wyrównujących szanse edukacyjne ucznia;

11)udzielaniu nauczycielom pomocy w dostosowaniu wymagań edukacyjnych wynikających z realizowanych przez nich programów nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom;

12)wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;

13)umożliwianiu rozwijania umiejętności wychowawczych rodziców i nauczycieli;

14)podejmowaniu działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych.

Zadania, o których mowa w ust. 1, są realizowane we współpracy z:

1)rodzicami;

2)nauczycielami i innymi pracownikami przedszkola, szkoły lub placówki;

3)poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi;

4)innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;

5)podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

§4. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu, szkole, lub placówce może być udzielana na wniosek:

1)ucznia 

2)rodziców 

3)nauczyciela

4)pedagoga 

5)psychologa 

6)logopedy

7)doradcy zawodowego

8)poradni psychologiczno-pedagogiczna

7. USTAWA z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz.U. z 1996r. Nr 10, poz. 55, z1997 r. Nr 88, poz.554, Nr 121, poz.770,z 1999 r. Nr 96, poz.1107, z 2003 r. Nr 229, poz. 2274)

Art. 3.

Ochrona zdrowia przed następstwami używania tytoniu realizowana jest przez

kształtowanie polityki zdrowotnej, ekonomicznej i społecznej, do której należy:

2) promocja zdrowia przez propagowanie stylu życia wolnego od nałogu palenia

papierosów i używania wyrobów tytoniowych,

2a) działalność wychowawcza i informacyjna,

1. Zabrania się palenia wyrobów tytoniowych poza pomieszczeniami wyodrębnionymi 

i odpowiednio przystosowanymi:

1) w zakładach opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem ust. 2,

2) w szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych,

3) w pomieszczeniach zakładów pracy oraz innych obiektów użyteczności publicznej,

a w małych, jednoizbowych lokalach gastronomicznych - poza wyraźnie

wyodrębnionymi miejscami.

8. USTAWA z dnia 26 października 1982 r. O wychowaniu w trzeźwości 

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity: Dz. U. 2002 r. Nr 147 poz. 1231)

Art.14 Zabrania się sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych:

1)Na terenie szkół oraz innych zakładów i placówek oświatowo-wychowawczych, opiekuńczych i domów studenckich

Art.43 ustęp 1, Kto spożywa napoje alkoholowe wbrew zakazom określonym w art. 14 ust.1 

i 2a-6 albo nabywa lub spożywa napoje alkoholowe przyniesione przez siebie lub inną osobę w miejscach wyznaczonych do ich sprzedaży lub podawania, podlega karze grzywny

9. USTAWA O przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 24 kwietnia 1997r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485)

Art. 9 

4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe formy działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.

Art. 20.

 1. Zabrania się reklamy i promocji substancji psychotropowych lub środków odurzających.

Art. 30. 

1. Na wniosek przedstawiciela ustawowego, krewnych w linii prostej, rodzeństwa lub faktycznego opiekuna albo z urzędu sąd rodzinny może skierować niepełnoletnią osobę uzależnioną na przymusowe leczenie i rehabilitację.

2. Czasu przymusowego leczenia i rehabilitacji nie określa się z góry, nie może on być jednak dłuższy niż 2 lata.

3. Jeżeli osoba uzależniona ukończy 18 lat, przed zakończeniem przymusowego leczenia lub rehabilitacji, sąd rodzinny może je przedłużyć na czas niezbędny do osiągnięcia celu leczenia lub rehabilitacji, łącznie nie dłuższy jednak niż określony w ust. 2.

Art. 58. 

1. Kto, wbrew przepisom ustawy, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia albo umożliwia ich użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego lub substancji psychotropowej małoletniemu lub nakłania go do użycia takiego środka lub substancji albo udziela ich w znacznych ilościach innej osobie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.

Art. 59. 

1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

 

2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego lub substancji psychotropowej małoletniemu, ułatwia użycie albo nakłania go do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

Art. 60. 

Kto, będąc właścicielem lub działającym w jego imieniu zarządcą albo kierownikiem zakładu gastronomicznego, lokalu rozrywkowego lub prowadząc inną działalność usługową, mając wiarygodną wiadomość o popełnieniu przestępstwa określonego w art. 56, 58 lub 59 na terenie tego zakładu lub lokalu, nie powiadamia o tym niezwłocznie organów ścigania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 62. 

1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5.

3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Art. 68. 

Kto, wbrew przepisom art. 20 ust. 1, prowadzi reklamę lub promuje substancję psychotropową lub środek odurzający, w celach innych niż medyczne, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

10. ROZPORZĄDZENIE Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej 

i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem (Dz. U. z 2003 r. Nr 26, poz. 226)

§9.Szkoły i placówki podejmują działania interwencyjne polegające na powiadomieniu rodziców i Policji w sytuacjach kryzysowych, w szczególności gdy dzieci lub młodzież używają, posiadają lub rozprowadzają środki lub substancje psychoaktywne

 

§10.Szkoły i placówki opracowują, zgodnie  ze  statutem, strategię działań  wychowawczych 

i zapobiegawczych oraz interwencyjnych wobec dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem, która uwzględnia w szczególności:

4.Procedury postępowania w sytuacjach szczególnych zagrożeń związanych z ze środkami odurzającymi i psychotropowymi i uwzględnieniem zadań osób podejmujących interwencję

5.Współpracę z rodzicami w za-kresie działań wychowawczych i zapobiegawczych, prozdrowotnych oraz interwencyjnych

9.Sposób współdziałania pracowników szkoły ze służba zdrowia i Policją w sytuacjach wymagających interwencji

11. KODEKS Karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z dnia 2 sierpnia 1997 r.; sprostowanie: z 1997 r. Dz. U. Nr 128, poz. 840; zm.: z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548 i Nr 93, poz. 1027)

Art. 207. 

§ 1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 208. Kto rozpija małoletniego, dostarczając mu napoju alkoholowego, ułatwiając jego spożycie lub nakłaniając go do spożycia takiego napoju,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 210.

§1. Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny osobę tę porzuca,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

12. KODEKS postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z dnia 4 sierpnia 1997 r.; zm. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027)

Art. 304 

§1. Każdy dowiedziawszy się o po-pełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję. 

§2. Instytucje Państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa

13. ROZPORZĄDZENIE Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69)

§ 40. Pracownik szkoły lub placówki, który powziął wiadomość o wypadku, niezwłocznie zapewnia poszkodowanemu opiekę, w szczególności sprowadzając fachową pomoc medyczną, a w miarę możliwości udzielając poszkodowanemu pierwszej pomocy.

§ 41. O każdym wypadku zawiadamia się niezwłocznie:

1)rodziców (opiekunów) poszkodowanego;

4)organ prowadzący szkołę lub placówkę;

14. ZARZĄDZENIE nr 590 komendanta Głównego Policji z dnia 24 października 2003 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez policjantów w zakresie przeciwdziałania demoralizacji i przestępczości nieletnich. Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996, Nr 153, poz. 1271, Nr 176 poz. 1457, Nr 200, poz. 1688 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i 1190, Nr 137, poz. 1302 i Nr 166, poz. 1609)

§6 W zakresie przeciwdziałania demoralizacji i przestępczości nieletnich Policja zobowiązana jest w szczególności do: 

1) wykrywania popełnionych przez nieletnich czynów karalnych oraz wykonywania czynności w postępowaniu wyjaśniającym;

2) ścigania sprawców przestępstw i wykroczeń popełnionych na szkodę nieletnich lub wspólnie z nimi;

3) ujawniania źródeł demoralizacji i przestępczości nieletnich;

4) ujawniania i rozpoznawania przypadków braku opieki nad nieletnimi bądź zaniedbań opiekuńczo-wychowawczych i podejmowania właściwych działań;

5) przekazywania do sądu rodzinnego informacji i materiałów w sprawach nieletnich, wskazujących na potrzebę wszczęcia postępowania przewidzianego w ustawie 

o postępowaniu w sprawach nieletnich lub kodeksie rodzinnym i opiekuńczym;

6) inicjowania i prowadzenia wspólnie z organami państwowymi, samorządowymi 

i organizacjami społecznymi działań profilaktycznych zmierzających do minimalizacji zagrożeń wśród nieletnich;

7) prowadzenia działań prewencyjnych ukierunkowanych na zapobieganie demoralizacji 

i przestępczości nieletnich.

§7 Wykrywanie popełnionych przez nieletnich czynów karalnych oraz ujawnianie nieletnich zagrożonych demoralizacją realizowane jest poprzez: 

1) prowadzenie rozpoznania środowisk nieletnich i rodzin dysfunkcyjnych, co do których istnieje podejrzenie występowania między innymi takich zjawisk patologicznych, jak: przestępczość, narkomania, alkoholizm, prostytucja, przemoc domowa, żebractwo, przynależność do subkultur lub grup psychomanipulacyjnych;

2) prowadzenie poszukiwań nieletnich na podstawie obowiązujących przepisów;

3) pobieranie, przetwarzanie i wykorzystywanie informacji, w tym danych osobowych, 

o nieletnich dopuszczających się czynów zabronionych przez ustawę jako przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego - zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach.

§8 Działania profilaktyczne policjantów w zakresie ograniczania demoralizacji 

i przestępczości w środowiskach nieletnich realizowane są przez: 

1) informowanie samorządów i społeczności lokalnych o występujących na danym terenie zagrożeniach przestępczością nieletnich lub przejawach demoralizacji nieletnich;

2) inspirowanie lokalnych społeczności do działań o charakterze profilaktycznym oraz udział przedstawicieli komórek do spraw nieletnich i patologii w budowaniu lokalnych systemów bezpieczeństwa i programów profilaktycznych;

3) udział policjantów w spotkaniach z młodzieżą, rodzicami, pedagogami oraz przedstawicielami różnych organizacji zajmujących się problematyką nieletnich;

4) uczestnictwo w przedsięwzięciach realizowanych na rzecz bezpieczeństwa nieletnich;

5) promowanie wśród nieletnich bezpiecznych i społecznie pożądanych zachowań;

6) współredagowanie z instytucjami i organami zajmującymi się problematyką nieletnich materiałów informacyjno-edukacyjnych.

§9 Działania prewencyjne policjantów wobec nieletnich i osób wpływających demoralizująco na ich rozwój obejmują: 

1) patrolowanie oraz obchód:

a) rejonów szkół i placówek opiekuńczo-wychowawczych,

b) miejsc grupowania się młodzieży,

c) miejsc, w których odbywają się imprezy masowe z udziałem nieletnich;

2) legitymowanie nieletnich pozostających bez opieki, przebywających w porze nocnej 

w miejscach i okolicznościach, w których mogą stać się ofiarami (sprawcami) przestępstwa lub wykroczenia;

3) ujawnianie przypadków sprzedaży i podawania alkoholu lub sprzedaży wyrobów tytoniowych nieletnim;

4) reagowanie na każdą sytuację przestępczego zachowania lub naruszającą dobro dziecka;

5) inne czynności podejmowane stosownie do występujących zagrożeń.

§12 Policjanci służby prewencyjnej, wykonujący zadania patrolowo-interwencyjne, ruchu drogowego oraz dzielnicowi ujawniają nieletnich zagrożonych demoralizacją 

i przestępczością w czasie wykonywania zadań służbowych, a zwłaszcza w przypadkach interwencji dotyczących: 

a) popełnianego czynu karalnego,

b) niszczenia mienia,

c) przebywania na wagarach,

d) przebywania bez opieki rodziców lub opiekunów w porze nocnej poza miejscem zamieszkania,

e) zakłócania spokoju i porządku publicznego,

f) posługiwania się nieprzyzwoitym słownictwem,

g) używania alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia,

h) palenia papierosów,

i) uprawiania nierządu,

j) żebrania,

k) innych zachowań naruszających obowiązujące normy społeczne,

l) sytuacji rodzinnej dziecka stwierdzonej w czasie interwencji domowej.

§18 Do zadań komórki do spraw nieletnich i patologii komendy miejskiej, powiatowej 

i rejonowej Policji należy: 

1) ujawnianie nieletnich:

a) sprawców czynów karalnych,

b) organizatorów i przywódców grup przestępczych o charakterze kryminalnym,

c) wykazujących przejawy demoralizacji;

2) zbieranie i utrwalanie dowodów czynów karalnych popełnionych przez nieletnich 

w wypadkach nie-cierpiących zwłoki;

3) wykonywanie czynności zleconych przez sędziego rodzinnego według zasad określonych w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich;

4) rozpoznawanie i profilaktyka w środowiskach sprawców czynów karalnych zagrożonych demoralizacją;

5) współdziałanie ze służbą kryminalną w celu rozpoznania osób, środowisk i zdarzeń wpływających demoralizująco na nieletnich;

6) bieżąca współpraca z sądami rodzinnymi, placówkami i instytucjami ustawowo lub statutowo powołanymi do zajmowania się problematyką nieletnich oraz samorządami lokalnymi;

7) udział w budowaniu lokalnych systemów przeciwdziałania demoralizacji, przestępczości 

i patologii społecznej wśród nieletnich;

8) prowadzenie kart nieletnich, o których mowa w § 19 ust.1. Wzór karty nieletniego określa załącznik nr 1 do zarządzenia;

9) prowadzenie wykazu czynności profilaktycznych podjętych w sprawach nieletnich, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do zarządzenia;

10) przekazywanie informacji o ujawnieniu nieletniego zagrożonego demoralizacją lub będącego sprawcą czynu karalnego dzielnicowemu odpowiedzialnemu za rejon, w którym nieletni ten zamieszkuje;

11) pisemne powiadamianie rodziców lub opiekunów nieletniego przebywającego w porze nocnej poza miejscem zamieszkania o fakcie i okolicznościach jego legitymowania przez Policję. Wzór zawiadomienia określa załącznik nr 3 do zarządzenia;

15. USTAWA z dnia 29 lipca 2005 r.o przeciwdziałaniu przemocy  w rodzinie (Dz.U. z 2005 r. Nr 180, poz. 1493)

Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

 1) członku rodziny- należy przez to rozumieć osobę najbliższą w rozumieniu art.115 §11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.,- Kodeks karny, a także inną osobę wspólnie zamieszkującą lub gospodarującą;

2)przemocy w rodzinie- należy przez to rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób wymienionych w pkt 1, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.

Art.12.Osoby, które w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych powzięły podejrzenie o popełnieniu przestępstwa z użyciem przemocy wobec członków rodziny, powinny niezwłocznie zawiadomić o tym Policję lub prokuratora.

II. DEFINICJA BEZPIECZEŃSTWA:

Bezpieczeństwo to stan, w którym nie ma zagrożenia.

III. CELE PROCEDUR:

CEL GŁÓWNY- Bezpieczne i skuteczne zarządzanie szkołą.

CELE SZCZEGOŁOWE:

-zapewnienie bezpiecznych warunków pobytu uczniów w szkole,

- ochrona uczniów przed demoralizacją,

- ujednolicenie oddziaływań  pomiędzy szkołą a środowiskiem rodzinnym  uczniów,

- skuteczne działanie szkoły w nieprzewidzianych sytuacjach.

IV. ZAKRES PROCEDUR:

  Procedury obejmują swoim zasięgiem cały system oddziaływań wychowawczych, opiekuńczych, dydaktycznych, profilaktycznych i prewencyjnych  wobec uczniów i ich rodziców.

V. OSOBY ODPOWIEDZIALNE:

1. Dyrektor szkoły,

2. Nauczyciele,

3. Pracownicy administracji i obsługi (zgodnie z zakresem obowiązków)

VI. OPIS DZIAŁAŃ:

A.DZIAŁANIA DYREKTORA SZKOŁY:

1. Zapewnienie stanu technicznego obiektu i wyposażenia zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2. Wyznaczenie osób odpowiedzialnych za stan techniczny i higieniczny urządzeń sanitarnych obiektów należących do placówki.

3. Zaznajamianie pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków i sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz działaniami służącymi zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom.

4. Prowadzenie nadzoru pedagogicznego pod katem uwzględniania przez nauczycieli w działaniach dydaktyczno- wychowawczo- opiekuńczych wymogów bezpieczeństwa oraz zapewnienia opieki pedagogicznej.

5. Systematyczne dokonywanie przeglądów stanu technicznego budynku ze szczególnym zwróceniem uwagi na ewentualne zagrożenia (elewacji zewnętrznej, stolarki drzwiowej i okiennej, wejścia na teren szkoły, boiska szkolnego, sal lekcyjnych, korytarzy, schodów toalet, szatni) i instalacji (elektrycznej, grzewczej, wentylacyjnej, odgromowej, wodno- kanalizacyjnej         i innej).

6. Organizowanie przy pomocy odpowiednich instytucji szkoleń dla pracowników z zakresu BHP, ppoż oraz udzielania pomocy przedmedycznej.

7. Monitorowanie przestrzegania zasad postępowania pracowników szkoły dotyczących:

a) bezpieczeństwa uczniów podczas €c na terenie szkoły,

b) organizowania wycieczek, zajęć w terenie,

c) dokumentacji wypadków dzieci pozostających pod opieka szkoły

d) ewakuacji

e) nadzorowania prac remontowych, naprawczych i instalacyjnych odbywających się w placówce (oznakowanie i zabezpieczenie przed swobodnym dostępem do pomieszczeń, do których jest wzbroniony wstęp osobom nieupoważnionym)

8. Czuwanie nad bezpieczeństwem uczniów poprzez monitorowanie wejścia na teren szkoły osób z zewnątrz.

9. Dozorowanie pełnienia dyżurów przez nauczycieli.

10. Przestrzeganie zasad dotyczących usprawiedliwiania nieobecności i zwalniania uczniów z zajęć szkolnych przez rodziców (prawnych opiekunów).

11. Współdziałanie z Policją, Strażą Miejską i Sadem Rodzinnym i Nieletnich w we wszystkich sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa, zdrowia i życia uczniów. 

B.DZIAŁANIA NAUCZYCIELI:

1. Systematyczne kontrolowanie sali zajęć oraz miejsc, w których mają być prowadzone zajęcia z uczniami.

2. Planowanie i realizowanie procesu dydaktyczno- opiekuńczo- wychowawczego zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami bezpieczeństwa przyjętymi w szkole.

3. Bezwzględne przestrzeganie zasady zapewnienia opieki pedagogicznej przez cały czas pobytu uczniów w szkole.

4. Rzetelne pełnienie dyżurów śródlekcyjnych.

5. Reagowanie na przejawy krzywdy, agresji, przemocy i innych zachowań niepokojących stosowanych wobec uczniów przez innych uczniów oraz rodziców.

C. DZIAŁANIA PRACOWNIKÓW ADMINISTRACJI I OBSŁUGI:

1. Reagowanie na przejawy krzywdy, przemocy i agresji stosowanej wobec uczniów lub przez samych uczniów.

2. Zgłaszanie zauważonych niepokojących zachowań zagrażających bezpieczeństwu, zdrowiu lub życiu  uczniów do dyrekcji szkoły.

3. Zamykanie szatni uczniowskich bez względu na ilość znajdujących się tam okryć.

4. Natychmiastowe działania zmierzające do usunięcia sytuacji zagrażających bezpieczeństwu uczniów (szczególnie w trakcie trwania przerwy) takich jak: rozlany płyn, potłuczone szkło, oberwana tablica, otwarty dostęp do urządzeń elektrycznych itp.

5. Częstsze kontrolowanie stanu czystości we wszystkich toaletach po zakończonych przerwach.

6. Bezwzględne przestrzeganie procedury wpuszczania osób obcych  (w tym rodziców) na teren szkoły oraz uczniów przedwcześnie przychodzących na zajęcia dydaktyczne.

V. SZCZEGÓŁOWE  PROCEDURY  POSTĘPOWANIA :

1. Procedura postępowania w przypadku niszczenia i dewastacji mienia szkolnego przez ucznia.

W przypadku zauważenia faktu niszczenia mienia szkolnego przez ucznia: 

-należy zgłosić ten incydent do wychowawcy klasy, który powiadamia dyrektora szkoły  lub pedagoga szkolnego;

- wychowawca powiadamia rodziców ucznia;

- rodzice są wezwani do szkoły w celu naprawienia szkody lub rekompensaty finansowej lub rzeczowej;

- wychowawca klasy ustala formę kary dla sprawcy wg statutu szkoły;

- w przypadku, gdy szkoda jest znacząca lub czyny dewastacji powtarzają się dyrektor szkoły powiadamia oprócz rodziców ucznia także Policję .

2. Procedura postępowania w przypadku stosowania agresji i przemocy fizycznej przez uczniów.

Każdy pracownik szkoły, który zauważy stosowanie przez ucznia lub uczniów wobec innych aktów agresji i przemocy fizycznej lub posiadający informacje o zaistnieniu takiego zachowania, ma obowiązek podjąć działania w celu natychmiastowego przerwania aktów agresji , wyjaśnić okoliczności i ustalić sprawcę.

- w przypadku stwierdzenia potrzeby udzielenia pomocy medycznej należy poszkodowanego zaprowadzić do pielęgniarki szkolnej lub powiadomić lekarza i pogotowie;

- wychowawca klasy lub pedagog/psycholog szkolny powiadamia rodziców poszkodowanego ucznia;

- wychowawca klasy lub pedagog/psycholog powiadamiają też rodziców sprawcy 

- rodzice sprawcy zostają poinformowani o zdarzeniu i są zobowiązani do spowodowania pozytywnych zmian w zachowaniu swojego dziecka (mogą skorzystać  z pomocy pedagoga lub psychologa);

- wychowawca klasy oraz dyrektor szkoły nakładają na ucznia- sprawcę kary wg statutu szkoły ;

- w przypadku poważnego urazu dyrekcja szkoły jak też rodzic poszkodowanego mają prawo powiadomić Policję;

- dyrektor szkoły ma prawo poprosić Policję  w celu ustalenia sprawcy czynu, gdy ten uciekł z miejsca lub nie przyznaje się do jego popełnienia.

3. Procedura postępowania w przypadku stosowania przemocy  i agresji psychicznej przez uczniów.

Przez przemoc psychiczną rozumie się:

- zastraszanie, ośmieszanie, poniżanie,

szantażowanie, wymuszenia, psychiczne znęcanie się, mobing, drwiny, złośliwe plotkowanie, słowne wyżywanie się, grożenie itp.

Jeżeli uczeń czuje się poszkodowany przez innego ucznia lub uczniów, (może), powinien zgłosić przypadek takiej przemocy:

wychowawcy klasy lub pedagogowi/psychologowi oraz rodzicom;

- również osoby będące świadkami takich sytuacji lub mające informacje

o nich powinny w/w osobom zgłosić je;

- rodzice mają prawo i obowiązek zgłosić wychowawcy lub pedagogowi/psychologowi fakt stosowania przemocy w stosunku do ich dziecka;

- wychowawca klasy przy pomocy pedagoga/psychologa szkolnego podejmuje działania wyjaśniające oraz profilaktyczno- terapeutyczne w stosunku do sprawców 

- jeżeli problem dotyczy klasy lub grupy, pedagog/psycholog prowadzą stosowne zajęcia (na życzenie wychowawcy);

- kary nakłada dyrektor szkoły wraz z wychowawcą klasy wg Statutu szkoły;

- w poważnych przypadkach znęcania się nad uczniem czy uczniami dyrektor szkoły wraz z pedagogiem decyduje  o powiadomieniu Policji lub Sądu Rodzinnego i Nieletnich.

4. Procedura postępowania w przypadku dokonania kradzieży przez ucznia.

Uczniowie nie powinni do szkoły przynosić wartościowych rzeczy. Za przedmioty własne pozostawione na korytarzu szkolnym także w czasie przerwy odpowiada uczeń. Jest on zobowiązany do należytego pilnowania swojej własności.

Szkoła nie ponosi odpowiedzialności za zaginione lub uszkodzone rzeczy ucznia.

W przypadku , kiedy zaginie rzecz należąca do ucznia powinien on lub jego rodzice:

- zgłosić ten fakt wychowawcy klasy, który podejmuje czynności wyjaśniające

-  gdy zachodzi podejrzenie kradzieży wychowawca klasy zgłasza sprawę do dyrektora szkoły oraz do pedagoga szkolnego, którzy zapoznają się z okolicznościami sprawy;

- w przypadku ustalenia sprawcy zobowiązuje się jego rodziców do zwrócenia skradzionej rzeczy lub finansowej rekompensaty na rzecz poszkodowanego;

- na sprawcę nakłada się karę wg Statutu szkoły;

- w przypadku nie ustalenia sprawcy  dyrektor szkoły dąży do polubownego zakończenia sprawy.

- w razie znaczącej kradzieży a także w przypadku jej powtarzania się, rodzice ucznia poszkodowanego oraz dyrektor szkoły maja prawo zgłosić ten fakt na Policję. 

5. Procedura postępowania w przypadku stwierdzenia nieobecności ucznia na zajęciach lekcyjnych, uchylanie się od  obowiązku szkolnego (wagary).

  W Polsce nauka w szkole podstawowej jest obowiązkowa. Konsekwencje opuszczania zajęć szkolnych przez dziecko (w tym kary finansowe) zawsze ponoszą  jego rodzice. W przypadku, kiedy uczeń opuszcza godziny lekcyjne lub dni nauki szkolnej:

Wychowawca klasy ma obowiązek na bieżąco powiadomić rodziców dziecka o zaistniałej nieobecności na zajęciach lekcyjnych (nawet pojedyncze godziny). Może to uczynić  telefonicznie lub wpisem w zeszycie czy dzienniczku ucznia.

Rodzic ma obowiązek usprawiedliwić każdą nieobecną godzinę lekcyjną swojego dziecka na drugi dzień  od otrzymania informacji   od wychowawcy klasy. Może to uczynić telefonicznie, pisemnie lub osobiście.

W przypadku, kiedy ucznia nie ma trzy dni w szkole, rodzic jest zobowiązany do telefonicznego lub osobistego powiadomienia wychowawcy lub szkoły o przyczynie nieobecności.

W przypadku, kiedy rodzic nie dopełni obowiązku natychmiastowego usprawiedliwienia nieobecności swojego dziecka w szkole i gdy te

nieobecności są dłuższe niż 7 dni lub bardzo często się powtarzają, szkoła wszczyna  procedury zgodne  z przepisami o uchylaniu się od wypełniania obowiązku szkolnego:

√ wysłanie upomnienia do rodzica/prawnego opiekuna  (za zwrotnym potwierdzeniem odbioru) natychmiastowym podjęciu nauki przez dziecko,

√ jeżeli upomnienie wysłane do rodzica/prawnego opiekuna nadal nie przynosi oczekiwanego rezultatu, dyrektor szkoły i pedagog szkolny występują do Prezydenta Miasta Radomia o wszczęcie postępowania egzekucyjnego oraz nałożenie kary grzywny na rodziców/prawnych opiekunów dziecka za uchylanie się od realizowania obowiązku szkolnego ich dziecka,

√ w dalszej kolejności dyrektor szkoły może sprawę skierować do Sądu Rodzinnego i Nieletnich.

6. Procedura postępowania w przypadku stwierdzenia znamion przestępczości u ucznia (wykroczenie, demoralizacja, popełnienie czynu karalnego).

W przypadku zachowań o charakterze przestępczym popełnianych przez ucznia 

(uczniów) szkoła ma obowiązek powiadomić odpowiednie instytucje zajmujące się sprawami nieletnich.  Przepisy te stosuje Policja i Sąd Rodzinny i Nieletnich na podstawie Ustawy o Postępowaniu   w Sprawach Nieletnich.

7. Procedura postępowania w przypadku używania nikotyny, alkoholu narkotyków oraz innych substancji zmieniających świadomość przez uczniów na terenie szkoły i poza nią- współpraca z Policją.

Każde użycie nikotyny, alkoholu. narkotyków i innych substancji zmieniających świadomość przez osoby nieletnie jest nadużyciem i jest zabronione.

W przypadku alkoholu i narkotyków dyrektor szkoły niezwłocznie i obowiązkowo powiadamia  rodziców ucznia, Policję a także Sąd Rodzinny i Nieletnich.

Zgodnie z przepisami ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w Polsce karalne jest:

*posiadanie każdej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych

* wprowadzenie do obrotu środków odurzających

* udzielanie innej osobie, ułatwianie lub umożliwianie oraz nakłanianie  do użycia

* wytwarzanie i przetwarzanie środków odurzających.

Każde z opisywanych zachowań jest czynem karalnym w rozumieniu przepisów Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich jeśli sprawcą jest uczeń, który ukończył 13 lat a nie ukończył 17 lat.

W przypadku zaistnienia jednego z powyższych incydentów na terenie szkoły należy wezwać Policję.

W każdym przypadku popełnienia czynu karalnego przez ucznia, który nie ukończył 17 lat należy zawiadomić Policję lub Sąd Rodzinny.

Spożywanie przez ucznia, który nie ukończył 17 lat alkoholu na terenie szkoły stanowi wykroczenie z art. 43 Ustawy z dnia 26 października 1982r o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Należy o tym fakcie powiadomić Policję. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tej instytucji.

I. W przypadku uzyskania informacji, że uczeń który nie ukończył 18 lat używa alkoholu czy innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, bądź przejawia zachowania świadczące o jego demoralizacji (naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od spełniania obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki, włóczęgostwo, udział w działalności grup przestępczych) każdy pracownik szkoły powinien odjąć następujące kroki:

1. Przekazuje uzyskaną informację do wychowawcy klasy.

2.Wychowawca informuje o fakcie dyrekcję szkoły oraz pedagoga /psychologa szkolnego.

3.Wychowawcza wzywa do szkoły rodziców/ prawnych opiekunów ucznia i przekazuje im uzyskaną informację.

Przeprowadza rozmowę z rodzicami oraz w ich obecności  z uczniem. W przypadku potwierdzenia uzyskanej informacji, zobowiązuje ucznia do zaniechania negatywnego postępowania, rodziców zaś do szczególnego nadzoru nad dzieckiem.

4. Jeżeli rodzice odmawiają współpracy z kadrą pedagogiczną lub nie reagują na wezwanie do stawiennictwa  w szkole, szkoła pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji Policję lub Sąd Rodzinny. Podobnie w sytuacji, gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne jej metody oddziaływań wychowawczych (rozmowa z rodzicami, ostrzeżenie ucznia, spotkanie z pedagogiem/psychologiem  itp) i ich zastosowanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów. 

Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.

II.W przypadku, gdy nauczyciel lub inny pracownik szkoły podejrzewa, że na terenie szkoły uczeń znajduje się pod wpływem alkoholu lub narkotyków, powinien podjąć następujące kroki:

1. Powiadamia o swoich przypuszczeniach wychowawcę klasy.

2. Odizolowuje ucznia od reszty klasy, ale ze względów bezpieczeństwa nie pozostawia go samego, stwarza warunki, w których nie będzie zagrożone jego życie ani zdrowie.

3. Wzywa lekarza w celu stwierdzenia stanu zdrowia, ewentualnie udziela pomocy medycznej.

4. Zawiadamia o fakcie dyrekcję szkoły oraz rodziców/opiekunów ucznia, których zobowiązuje do niezwłocznego odebrania ucznia ze szkoły.

•W przypadku odmowy ze strony rodziców/opiekunów lub niemożności powiadomienia ich, o dalszym postępowaniu z uczniem decyduje lekarz w porozumieniu z dyrektorem szkoły po ustaleniu aktualnego stanu zdrowia ucznia.

•W przypadku ucznia będącego pod wpływem alkoholu jeżeli rodzic odmawia przyjazdu lub nie można z nim się skontaktować a uczeń przejawia objawy agresji wobec kolegów, nauczycieli albo daje powód do zgorszenia lub zagraża zdrowiu i życiu innych - szkoła zawiadamia najbliższą jednostkę Policji.

• W przypadku stwierdzenia stanu nietrzeźwości ( stężenie we krwi powyżej 

0,5 ‰ alkoholu lub  w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm) Policja ma możliwość przewiezienia ucznia do policyjnych pomieszczeń dla osób zatrzymanych - na czas niezbędny do wytrzeźwienia.

5. Jeżeli zdarzenia, w których uczeń przed ukończeniem 18 lat znajduje się pod wpływem alkoholu czy narkotyków na terenie szkoły, powtarzają się, świadczy to o jego demoralizacji. Nakłada to na szkołę obowiązek powiadomienia Policji 

( specjalisty d/s nieletnich) lub Sadu Rodzinnego  o tej szczególnej sytuacji.

III.W przypadku, gdy ktoś z pracowników szkoły znajdzie na terenie szkoły substancję przypominającą  wyglądem narkotyk powinien podjąć następujące kroki:

1.Nauczyciel zachowując środki ostrożności zabezpiecza substancję przed dostępem do niej osób niepowołanych oraz ewentualnym jej zniszczeniem do czasu przyjazdu Policji.

2. Powiadamia o zaistniałym zdarzeniu dyrekcję szkoły i wzywa Policję oraz rodziców/opiekunów ucznia.

3. Po przyjeździe Policji niezwłocznie przekazuje zabezpieczoną substancję i przekazuje informacje dotyczące szczegółów zdarzenia.

IV. W przypadku, gdy ktoś z pracowników szkoły podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą narkotyk, powinien podjąć następujące kroki:

1.Nauczyciel w obecności innej osoby (wychowawca, dyrektor, pedagog) , ma prawo zażądać aby uczeń przekazał mu tę substancję, pokazał zawartość teczki oraz kieszeni (we własnej odzieży) ew. innych przedmiotów budzących podejrzenie. Nauczycielowi nie wolno (nie ma prawa) samodzielnie wykonać czynności przeszukania odzieży ani teczki ucznia- jest to czynność zastrzeżona wyłącznie dla Policji.

2.Nauczyciel o swoich spostrzeżeniach powiadamia dyrekcję szkoły.

3. Powiadamia o zaistniałym zdarzeniu rodziców/opiekunów ucznia i wzywa ich do natychmiastowego stawiennictwa.

4. W przypadku, gdy uczeń na prośbę nauczyciela nie chce przekazać substancji,  ani pokazać zawartości teczki, szkoła wzywa Policję, która wykonuje swoje obowiązki.

5. Jeżeli uczeń wyda substancję dobrowolnie, nauczyciel po odpowiednim jej zabezpieczeniu zobowiązany jest bezzwłocznie przekazać ją jednostce Policji.

Całe zdarzenie nauczyciel dokumentuje, sporządzając możliwie dokładną notatkę z ustaleń wraz ze swoimi spostrzeżeniami.

V. INNE FORMY WSPÓŁPRACY SZKOŁY Z POLICJĄ LUB/ I STRAŻĄ MIEJSKĄ.

  

W ramach oddziaływania profilaktyczno- wychowawczego szkoła utrzymuje stałą współpracę z II Komisariatem Policji, dzielnicowymi oraz Strażą Miejską.

Koordynatorem tej współpracy jest pedagog szkolny, który w razie potrzeby kontaktuje się z w/w instytucjami lub osobami.

W nagłych sytuacjach z Policją i Strażą Miejską może skontaktować się każdy pracownik szkoły. Numerami telefonów do dzielnicowego i K.P. oraz Straży Miejskiej dysponują wicedyrektorzy oraz sekretariat szkoły. Numery takie znajdują się także w pokoju nauczycielskim w teczce koordynatora.

W ramach współpracy Policji i Straży Miejskiej ze szkołą mogą być organizowane: 

- spotkania uczniów z przedstawicielami w/w instytucji,

- spotkania dla rodziców,

- posiedzenia zespołów interdyscyplinarnych wobec uczniów, ich rodziców z udziałem przedstawicieli w/w instytucji, 

- interwencje.

Szkoła ma obowiązek poinformowania Policji o zdarzeniach na terenie szkoły, które mają znamiona przestępstwa lub demoralizacji i zagrażają zdrowiu i bezpieczeństwu uczniów.

Szkoła ma obowiązek zgłoszenia Policji faktu zauważenia przemocy stosowanej wobec ucznia przez jego rodziców/prawnych opiekunów lub przemocy rówieśniczej dokonanej na terenie szkoły.

Policja i Straż Miejska udzielają szkole pomocy w rozwiązywaniu trudnych sytuacji wychowawczych, profilaktycznych i prewencyjnych.

8. PROCEDURA WSPÓŁPRACY Z RODZICAMI

Odbiór dzieci ze szkoły.

1. Rodzice lub inni prawni opiekunowie sprawują pieczę i ponoszą odpowiedzialność za swoje małoletnie dzieci.

2. Ucznia klas najmłodszych (0-3) po skończonych zajęciach dydaktyczno- opiekuńczych zobowiązany jest odbierać jego rodzic/prawny opiekun.

3. Ucznia z klas najmłodszych (0-3) po skończonych zajęciach dydaktyczno- opiekuńczych może odebrać ze szkoły inny członek rodziny jedynie po przedłożeniu w szkole (do wychowawcy, nauczyciela kończącego zajęcia, nauczyciela świetlicy) pisemnego upoważnienia od rodzica /prawnego opiekuna dziecka, zawierającego tym samym jego zgodę. Upoważnienie powinno zawierać dane rodzica, nr dowodu osobistego, dane osoby upoważnionej do odbioru dziecka, datę. Upoważnienie przechowuje wychowawca klasy.

4. Uczeń klas najmłodszych może sam wrócić do domu ze szkoły tylko na podstawie pisemnej zgody rodzica/prawnego opiekuna. Zgodę taką przechowuje wychowawca klasy.

5. Jeżeli po skończonych zajęciach dydaktyczno- opiekuńczych, rodzic/prawny opiekun nie zgłasza się po swoje dziecko (do końca pracy świetlicy szkolnej), wychowawca świetlicy kontaktuje się telefonicznie z rodzicem/prawnym opiekunem, prosząc o przyjście po dziecko do szkoły.

6. W dalszej kolejności, jeżeli rodzic/prawny opiekun dziecka nie zgłasza się do szkoły lub nie odbiera telefonu, wychowawca świetlicy telefonuje na Policję w celu zabezpieczenia dziecka do czasu odebrania go przez rodzica/prawnego opiekuna. Policja umieszcza dziecko w Policyjnej Izbie Dziecka, skąd zobowiązany jest odebrać dziecko jego rodzic/prawny opiekun. 

7. Pracownicy szkoły nie mają obowiązku odprowadzać ucznia do domu, jeżeli nie zgłasza się po niego jego rodzic/ prawny opiekun.  

8. Z wycieczki, kina, teatru, basenu i itp. dzieci powracają do szkoły pod opieką nauczyciela, wychowawcy  skąd rozchodzą się do domu lub są odbierane przez swoich rodziców/prawnych opiekunów.